یادگیری

افرادی که با دردهای جسمی و روحی دست و پنجه نرم می کنند نیز در معرض خطر انزوای خود هستند. آنها ممکن است خود را یک بار بدانند، یا خستگی و استرس می تواند آنها را به چشم پوشی از رویدادهای اجتماعی سوق دهد. با گذشت زمان، این انزوا هم درد فیزیکی و هم ناراحتی عاطفی آنها را تشدید می کند. اگر یکی از عزیزانتان مبتلا به درد مزمن است، بدانید که حمایت اجتماعی شما مهم است.

وقت خود را صرف تحقیق در مورد وضعیت آن ها کنید. شاید شما یک پدر و مادر سالخورده داشته باشید که دچار آرتروز شده اند، یا دوستی داشته باشید که عوارض مکرر کمردرد ناشی از یک آسیب را تجربه می کند. هر چه بیشتر در مورد آنچه که آن ها تجربه می کنند، یاد بگیرید، بهتر می توانید از نظر عاطفی و جسمی از آن ها حمایت کنید. علاوه بر نگاه کردن به منابع پزشکی رسمی، با دوست خود در مورد تجربیات شخصی آن ها نیز صحبت کنید.

انتخاب سبک زندگی سالم را تشویق کنید. شما نمی توانید زندگی عزیزتان را کنترل کنید، اما می توانید پیشنهاداتی ارائه دهید که آنها را به سمت عادات سالم تر سوق دهد. به آنها پیشنهاد دهید برای مثال در ورزش های سبک یا مدیتیشن روزانه به آنها بپیوندید، یا برای ایجاد یک برنامه غذایی کم التهاب با یکدیگر همکاری کنید.

صبور و انعطاف پذیر باشید. شعله ور شدن درد غیرمنتظره ممکن است باعث شود که عزیز شما برنامه ها را لغو کند، برنامه ریزی مجدد کند یا رویدادهای اجتماعی را زودتر ترک کند. یا شاید زمانی که شما با هم وقت می گذرانید کمتر از جذابیت به نظر می رسند. هیچ یک از اینها را به عنوان رد شخصی تلقی نکنید. صبور باشید و از دعوت آن ها به گردش ها دست برندارید.

پیشنهاد و پذیرش کمک کنید. از آنها بپرسید که آیا آنها برای کارهای خاصی مانند خرید، خشکشویی یا انجام کارهای عمومی به کمک نیاز دارند. فراموش نکنید که رابطه شما هنوز هم باید برای طرفین سودمند باشد. اگر آنها به شما پیشنهاد انجام کاری را دادند، این سوال را مطرح نکنید که آیا می توانند از عهده آن برآیند یا خیر. به آنها فضایی بدهید تا به شما کمک کنند. این می تواند احساس استقلال آنها را تقویت کند.

محدودیت های خود را بپذیرید. احساس نکنید که نیاز دارید وضعیت دوست یا عزیزتان را "تعمیر" کنید یا تمام مسئولیت های آنها را بر دوش بگیرید. گاهی اوقات فقط حضور و تمایل به گوش دادن به آنها کمک می کند تا ذهن آنها را از ناراحتی دور کند. داشتن حمایت اجتماعی قابل اعتماد همچنین می‌تواند به آنها احساس قدرت کند تا راه‌هایی برای کنار آمدن با شرایط مزمن خود پیدا کنند و چرخه درد فیزیکی و ناراحتی عاطفی را بشکنند.

افرادی که با دردهای جسمی و روحی دست و پنجه نرم می کنند نیز در معرض خطر انزوای خود هستند. آنها ممکن است خود را یک بار بدانند، یا خستگی و استرس می تواند آنها را به چشم پوشی از رویدادهای اجتماعی سوق دهد. با گذشت زمان، این انزوا هم درد فیزیکی و هم ناراحتی عاطفی آنها را تشدید می کند. اگر یکی از عزیزانتان مبتلا به درد مزمن است، بدانید که حمایت اجتماعی شما مهم است.

وقت خود را صرف تحقیق در مورد وضعیت آن ها کنید. شاید شما یک پدر و مادر سالخورده داشته باشید که دچار آرتروز شده اند، یا دوستی داشته باشید که عوارض مکرر کمردرد ناشی از یک آسیب را تجربه می کند. هر چه بیشتر در مورد آنچه که آن ها تجربه می کنند، یاد بگیرید، بهتر می توانید از نظر عاطفی و جسمی از آن ها حمایت کنید. علاوه بر نگاه کردن به منابع پزشکی رسمی، با دوست خود در مورد تجربیات شخصی آن ها نیز صحبت کنید.

انتخاب سبک زندگی سالم را تشویق کنید. شما نمی توانید زندگی عزیزتان را کنترل کنید، اما می توانید پیشنهاداتی ارائه دهید که آنها را به سمت عادات سالم تر سوق دهد. به آنها پیشنهاد دهید برای مثال در ورزش های سبک یا مدیتیشن روزانه به آنها بپیوندید، یا برای ایجاد یک برنامه غذایی کم التهاب با یکدیگر همکاری کنید.

صبور و انعطاف پذیر باشید. شعله ور شدن درد غیرمنتظره ممکن است باعث شود که عزیز شما برنامه ها را لغو کند، برنامه ریزی مجدد کند یا رویدادهای اجتماعی را زودتر ترک کند. یا شاید زمانی که شما با هم وقت می گذرانید کمتر از جذابیت به نظر می رسند. هیچ یک از اینها را به عنوان رد شخصی تلقی نکنید. صبور باشید و از دعوت آن ها به گردش ها دست برندارید.

پیشنهاد و پذیرش کمک کنید. از آنها بپرسید که آیا آنها برای کارهای خاصی مانند خرید، خشکشویی یا انجام کارهای عمومی به کمک نیاز دارند. فراموش نکنید که رابطه شما هنوز هم باید برای طرفین سودمند باشد. اگر آنها به شما پیشنهاد انجام کاری را دادند، این سوال را مطرح نکنید که آیا می توانند از عهده آن برآیند یا خیر. به آنها فضایی بدهید تا به شما کمک کنند. این می تواند احساس استقلال آنها را تقویت کند.

محدودیت های خود را بپذیرید. احساس نکنید که نیاز دارید وضعیت دوست یا عزیزتان را "تعمیر" کنید یا تمام مسئولیت های آنها را بر دوش بگیرید. گاهی اوقات فقط حضور و تمایل به گوش دادن به آنها کمک می کند تا ذهن آنها را از ناراحتی دور کند. داشتن حمایت اجتماعی قابل اعتماد همچنین می‌تواند به آنها احساس قدرت کند تا راه‌هایی برای کنار آمدن با شرایط مزمن خود پیدا کنند و چرخه درد فیزیکی و ناراحتی عاطفی را بشکنند.